ανανταπόδεικτος

-η, -ο

αυτός, για τον οποίο δεν έγινε ή δεν μπορεί να γίνει ανταπόδειξη*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + ανταποδεικνύω. Η λ. μαρτυρείται από το 1893 στην εφημερίδα Ακρόπολις].